joseph shomolo kuschca on birinci nesil yazar

2. Maddedeki anlatım bozukluğu nedeniyle 46,5 puan aldım. 2. Madde açıklanırsa değişebilir.

Bir akşam üstü-Yozgat.

Bir akşam sızmıştım. Sızmadan önce instagram açık kalmış, uyanınca ekranı açtığımda instagram açıldı direkt. Kapatmaya çalışırken fotoğraf çekindim, gözdeyim kapalı, ağzım yüzüm yamuk. Dedim dursun kendime gelince silerim. Ekranı kapatıp kafamı yastığa koydum biraz beklemek için uykumun açılmasını. O ara bildirim geldi. “X kişisi hikayene yanıt verdi.” Diye. Meğer hikaye olarak atmışım.

Silemedim de bir süre, elim ayağım birbirine dolandı.

Nesquik’ten katbekat daha güzel olan, gecelerin atıştırmalığı, içerdiği liflerle besleyici olan bir atıştırmalık, çerez.

Damak zevki olmayanlar ve nesquikçiler bilmez.

Bir kase cocopops ile katıldığım başlık.

Kaşıkla da olsa içiyoruz sütünü.

Atarlı sözler 2020.

Bir süre önce başıma gelen şey.

Evde gereksiz eşya tutmam. Kalabalık sevmem ama taşınırken o kadar gereksiz eşya çıktı ki eşyayı taşımak iki gün, gereksizleri atmak 3 gece sürdü. Asla gereksiz eşya çıkmadan taşınamıyorsanız.

10 saniyelik akşam güneşi açısı.

Kale3112’ye rakip olup onu kıskandırmış yazar.

inceltilmiş bir tonda “Olumsuz düşündüğün zaman derin bir nefes al ve gülümse. Herkese gülücükler dağıt, o zaman ruhunun genişlediğini hissedeceksin.” Diye devam edecek olan psikologtur.

Bunu yapmakta az da olsa mantık var. Birinin Neden yaptığı açıklanabilir. Ama daha mantıksızı da var: karşısındakini duyamayınca maskesini çıkartanlar.

ilk defa mantık/saçmalık oranı terse dönmüş durumda maske yüzünden.

Merhaba sözlük. Bu başlığa ilk defa yazıyorum sanırım. Hatırası kalsın diye bir şeyi yazmaya karar verdim.

Dört sene önce bir şehirde başarısız bir yaşam deneyimim olmuştu. Her günüm sinir, stres, kaygılar ve çelişkilerle geçiyordu. 20’li yaşların başında olmama rağmen herkes çok daha büyük göründüğümü söylüyordu. Sonra bir gün, bir arkadaşımın da desteğiyle ayrıldım o şehirden. Herkes hata yaptığımı, ani karar verdiğimi, biraz daha çabalamam gerektiğini savunuyordu. Bense çoktan şu an yaşadığım şehre doğru yola çıkmıştım bile.

O zamanlar Bu şehirde olan değerli dostum, bundan sonrası sana. Bu şehre geldiğimi duyar duymaz “benim evin senin evin. Başka yerde kalırsan konuşmam bir daha.” Dedi. O günden bugüne kadar o evi yuva bildim. O dostum ve bu ev sayesinde kaybetmiş olduğum her şeyi geri kazandım: hırsım, inadım, ideallerim ve özgüvenim.

Ve ben bugün o evden taşındım. Biraz garip hissettim. Bunu neden buraya yazdım Peki?

O dostum burada çünkü. Bunu okuyacak. Ona sizlerin huzurunda teşekkür etmek isterim. Yeniden kendimi bulmama yardım ettiği için. Teşekkür etmek isterim ama gerek yok.

Bu entryi dönüp baktığımda hatırlamak için yazdım, eğer okuduysanız teşekkür ederim sayın yazar.

Saygılarımla, joseph.

Sen başkasının ateşine gittiğin günden beri
bağdatlı ruhi gibi bağırdım her gece:

künc-i mihnetde rakîbâ beni tenhâ sanma
yâr ger sende yatursa elemi bende yatur

duydun mu,
bazı gazellerin kahrıyla büyüdü
içimdeki çukur.

Kemal Varol

Ben buzağı değil kuzuyum. Evet.

Beni çevirip cağ yapın.

Aklımda deli sorular.

Korku filmi setinden merhaba Arkadaşlar.

Serdar bey, baktım hiçbir şey yok, sağlam galiba gözlerim. Ama göz kırptıkça ortadaki beyazlık beni çağırıyor. Bu ne demek acaba?

imlasızlık, dil bilgisizlik ve @ ile yazarlara cevap verilmesi sonucu sayfayı yukarı kaydırıp “hangi siteye girdim acaba yanlışlıkla?” Diye sorgulamamı sağlamış başlık.

Haksız haksızlığını savunuyor, sözlük çok bozuldu Arkadaşlar.

Unutulmaz konser. Bohemian rhapsody çalınmaya başladığında halk tarafından Bir alkış tufanı kopmuş, peşine okunan akşam ezanı nedeniyle şarkıya 3 dakika ara verilmiş; ezanın bitmesine müteakip şarkıya kalındığı yerden devam edilmişti. Güzel konserdi.

Günaydın sözlük. Sabahın 6.30’unda yan bahçenin köpeklerinin çıldırması sonucu zorla uyandım. O saatten beri açık olan tek gözümle Ali Rıza bey gibi bu açıdan dünyaya bakıyorum.