joseph shomolo kuschca on birinci nesil yazar

Bugün ölüm yıldönümü olan yazar. Rahmetle anıyoruz.

Dava sonuçlanmış ve evlat 35 sene ceza almıştır.

Bundan bir kaç sene önceydi. Bir bayram Arefe’sinde tüm aile toplanmıştık. Evde adım atacak her yokken yapılan yemekler yetmiyordu. Kuzenimle ben aç kalmıştık.

gece herkes uyuduktan sonra mutfağa gittim, atıştırıyorum. Kuzenim geldi ‘bende yiyecem.’ Dedi. O ara ertesi gün için yapılmış bir düdüklü sarma bulduk. Yanımıza ekmek alıp oturduk başına. Bir yandan muhabbet edip gülüşüyoruz, bir yandan sarmayı ekmek arası yapıp yiyoruz. Bir süre sonra ‘ben yatıyorum, kapağını kapat, aldığımız yere koy, anlamasınlar.’ Dedim. Çünkü en fazla 2 sıra yemişizdir, anlamazlar gibi bir düşünceye sahibim.

Sabah ‘joseeepphhh!!!!!’ Diye bir bağırmayla uyandım. Tek gözüm kapalı, hafif doğrulduğum anda karşıdan dönerek gelen bir nesneyle karşılaştım. Bu nesnenin ne olduğuna dair anlam yüklemeye çalışırken kafama temas ettiği anda oluşan acıdan terlik olduğunu anladım.

Meğer gece 1-2 sıra yemişizdir derken düdüklü sarmanın %80 inden fazlasını yemişiz. 8 sıra dizildiği iddia ediliyordu ve gidip baktığımda sadece son sıranın kaldığını gördüğümde ben de şaşırmıştım.
O günden beridir Arife günü yapılan Bayram yiyecekleri bendem uzakta muhafaza edilir.
Bu da böyle bir anımdır.

Akşamüstüne doğru, kış vakti;
Bir hasta odasının penceresinde;
Yalnız bende değil yalnızlık hali;
Deniz de karanlık, gökyüzü de;
Bir acaip, kuşların hali.

Bakma fakirmişim, kimsesizmişim;
-Akşamüstüne doğru, kış vakti -
Benim de sevdalar geçti başımdan.
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış;
Zamanla anlıyor insan dünyayı.

Ölürüz diye mi üzülüyoruz?
Ne ettik, ne gördük şu fani dünyada
Kötülükten gayri?

Ölünce kirlerimizden temizlenir,
Ölünce biz de iyi adam oluruz;
Şöhretmiş, kadınmış, para hırsıymış,
Hepsini unuturuz.

Orhan Veli kanık.

‘‘Anlatır mısınız lütfen.’’
Derin bir sessizlik oldu. Sonra genç kız güç duyulur bir sesle:
“Beyefendi vapura bindiği zaman” diye başladı.

Sayende spoiler yedim sözlük.

Yıllardır kitaplığımda yaptığım sıralamada ilk 3 kitap arasında duran, ama okumayı bir türlü göze alamadığım-tek solukta okumak için hiç hazır hissetmiyordum kendimi. Okurken araya zaman girerse o kitap etkileyicilerini kaybeder.- kitaba bugün başladım.

Yakınlarımdan bu kitap hakkında bir çok spoiler yedim ama direndim- hatta direk romanın sonu anlatıldı bir kere- ve o spoilerları unutmak için bekledim, bekledim.

Ve artık dickens’in bu muazzam eserine başladım. Çeviri de gayet iyi. Bitirdiğimde aldığım anektodları buraya ekleyeceğim.

Ve bir kez daha bitti. Bir gün yıldızlara bakıp gülerken ‘bana da komik gelmişlerdir.’ Diyecek güzel insanlarla tanışmak dileğiyle.

Ardarda kaç kere okursam okuyayım her birinde aynı heyecan ve merakla okuduğum küçük prens’e tekrar başladım. Tekrardan aynı cümlenin altını çizmek istedim ve tekrardan altını çizme fikrini diğer okuyuşuma erteledim.

Hizmette sınır tanımıyoruz ve bu sıcaklarda kavrulan tüm yazarlara-cinsiyet ayrımı yapmadan- soğuk su servisimizi başlatıyoruz, hem de ilk ay ücretsiz!

Edit: el benim elim değil bu arada, Google görsellerden alıntı.

Milli eğitim ile ilgili umutlar iç tekrar yeşerten milli eğitim bakanı. Umarım bir gün Bakanlığı bıraktığında ‘keşke bırakmasaydı.’ Diyeceğimiz hizmetlerde bulunur.

Az önce hakkında bir yazı okurken şöyle bir yoruma denk geldim, sizlere de sunmak istedim;

Elimd geçececeğim o kadar dalga malzemesi varken bir anda çekip gitmesi üzmüştür.

Az eğlenseydik de öyle gitseydin be lord.

Neyse giden gitmiştir gittiği gün bitmiştir arkadaşlar.

Daha bu akşam vefasızca çekip gitmekten dem vurmuştuk oysa ki.

Bir kalbini olduğu beyanında bulunan yazar.

Kalp bu kalp ananızın porselen takımı değil!

Neyse, kalbi olan yazar, en duygusalından.

Ne kadar da ‘hoaydaa.’ Diye tepki verilecek durum.

Aldığım duyumlar ve gelen istihabarata göre böyle bir antlaşmayı kabul etmiş yazar.

Acı kaybımız. R.i.p 2018.

Bu soruya soruyla cevap olarak ‘Neyin var?’ Sorduğunuzda hızlı bir şekilde ‘dana köftem var, tavuk köftem var, kutu patatesim var, halka soğanım var...’ diye saymaya başlayıp ‘dana köftem çok güzeldir abi, vereyim mi?’ ‘Yanına patates soğan halkası karışık vereyim mi?’ ‘içecek olarak soğuk büyük boy kola vereyim de için soğusun abi ne dersin?’ Diye devam edecek kasiyerdir.

Anadolu çocuğu yer mi bunları? Yer.

içtimada olacaklar;
(Bağırarak) oytunkaran,x şehri, emret komutanım. (Kısık sesle) evet.